Ren szuka miłości, ale w świecie Tindera i zerowego zaangażowania w relacje znalezienie szczęścia jest wręcz niemożliwe. Mylne sygnały to pełen "nieszczęśliwych" wypadków serial oraz szczera i dowcipna opowieść o szukaniu miłości w niewłaściwych miejscach. Od szybkich randek po medytację, a nawet kinkowe warsztaty – każda nieudana relacja prowadzi do zadania ostatecznego pytania: czy problem tkwi we mnie czy w nich?

Dwa lata po zakończeniu rewolucji 1956 roku na Węgrzech jej echa jeszcze nie przebrzmiały. Jednak wolność słowa i wolność jednostki to nadal tylko puste słowa. W tym czasie młoda, krytyczna wobec ustroju i stosunków społecznych dziennikarka – Eva (Jadwiga Jankowska-Cieślak) bezskutecznie poszukuje pracy. W końcu, dzięki poparciu redaktora naczelnego zostaje przyjęta do zespołu redakcyjnego periodyku „Prawda”. Spotyka tam Livię (Grażyna Szapołowska), z którą później dzieli redakcyjny pokój. Livia jest atrakcyjną kobietą, żoną oficera, żyjącą w zdawałoby się szczęśliwym związku.

Dwie dziewczyny w starym lwowskim mieszkaniu rozpoczynają swobodną rozmowę o wspólnej przyszłości. Pośród resztek tradycyjnego ukraińskiego życia zwykłe marzenia o przyszłości zderzają się z nierozerwalnymi społecznymi normami i zwyczajami. Szczera rozmowa przeradza się w globalne pytanie: czy stać nas na wolność przynajmniej w życiu prywatnym bez konieczności zastępowania jej zwierzakami?

Franky mieszka z matką i bratem na peryferiach Londynu. Pracuje w szpitalu jako pielęgniarka. Będąc jeszcze dzieckiem ucierpiała w pożarze i cały czas nie może pogodzić się z tym, że winni tego zdarzenia nie zostali ukarani. Kiedy zakochuje się w dziewczynie, która trafiła na oddział po próbie samobójczej, jest w stanie na chwilę zapomnieć o bolesnej przeszłości.

Dwoje queerowych osób spotyka się w pociągu i spontanicznie postanawia wyjechać do Kijowa i spędzić razem dzień. Słyszą wybuchy, rozmawiając o intymności i czułości. Dzielą się przemyśleniami na temat życia w tej okrutnej rzeczywistości. Dzielą się swoim bólem. Skradziono im młodość. Czy nadal mogą odczuwać coś innego niż ból?

Simeiz to mała wioska na południowym wybrzeżu Krymu, który jest aktualnie okupowany przez Rosję. W czasach sowieckich we wsi powstał podziemny ośrodek dla gejów. Zaczęło się od małej plaży dla nudystów, potem popularny bar i klub nocny Jeże stały się ważnym miejscem w niepodległej Ukrainie.

Co roku, w czerwcu Warszawa zostaje przejęta przez dziesiątki tysięcy osób. Kolorowy, głośny, magiczny tłum wychodzi na ulice, chodniki, skwery i parki. W stolicy najbardziej homofobicznego państwa Unii Europejskiej od ponad 20 lat odbywa się Parada Równości – wydarzenie od społeczności, dla społeczności, dające widoczność i “oddech” na cały kolejny rok nie tylko osobom LGBTQIA+, ale całej społeczności osób wykluczonych i dyskryminowanych. 

Czy to w Nowym Jorku, czy w Paryżu, co roku w czerwcu parady równości to szalone imprezy, podczas których muzyka rozbrzmiewa, zabawa opanowuje miasto, a brokat jest rzucany na wszystkie strony. Nie zawsze tak było. W 2020 roku przypadała pięćdziesiąta rocznica Gay Pride (pierwotnie nosiła ona nazwę Marsz z okazji Dnia Wyzwolenia Christopher Street) - był to pierwszy raz, kiedy geje i lesbijki dumnie wyszli na ulice, upamiętniając zamieszki w Stonewall, które nastąpiły rok wcześniej.