Dzień procesu Marii Luizy. Sala sądowa jest pełna dziennikarzy, fotografów i ciekawskich.

Maria Luísa została przewieziona do zakładu karnego w Tires, gdzie przebywała w areszcie. W celi wspomina, jak 28 lat wcześniej przybyła łodzią do Lizbony, podając się za swojego zmarłego brata Otávio. Nawet bez dokumentów Marii Luísie udaje się zatrzymać w tanim pensjonacie, gdzie bandażuje klatkę piersiową i uczy się swojej męskiej tożsamości.

Ben ciężko zniósł rozwód i rozłąkę ze swoją byłą już żona oraz trójką dzieci. Zupełnie nieoczekiwanie los jednak dał mu drugą szansę. Mira musi spędzić w szpitalu sporo czasu. Ben znowu zamieszkuje ze swoimi dziećmi. "Tym razem wszystko będzie dobrze" - powtarza jak mantrę.

Wspaniała opowieść o przytłoczonym ojcu, który przekracza własne granice akceptacji z miłości do dziecka poszukującego swojej tożsamości. Opowiadana z odwagą, uczciwością oraz z humorem. To wspaniałe kino familijne.

Maria Luísa urodziła się w 1943 roku w Funchal w konserwatywnej i bardzo religijnej rodzinie mieszczańskiej. Śmierć jej starszego brata Otávio w wieku sześciu lat naznaczyła jej dzieciństwu. Przez brak uczuć, skrajne wymagania surowego wychowania i opresyjne środowisko, musiała nauczyć się, jak przetrwać.

Oparty na prawdziwych wydarzeniach „Generał” opowiada historię kobiety, która chce zmienić swój los. Bycie kobietą oznacza dla niej niższość i uległość, które sprawiają, że czuje potrzebę „odrodzenia się”. Pod pretekstem złamanego serca postanawia symulować własne samobójstwo. Rzucając wyzwanie wszystkim zasadom i pod fałszywą tożsamością generała, Maria Luísa staje się Octávio.

Trzy wyjątkowe historie widziane przenikliwym obiektywem aparatu w budce fotograficznej.

NAGRODY

Best Experimental Short - Crossing The Screen (2019)
Best Actor for Paul Kaye - MKE Short Film Festival (2020)
She’s on Fire Award - Female Filmmakers Festival Berlin (2020)
Signs Award - International Festival Signes De Nuit (2020)

FESTIWALE

Dokument ukazujący codzienne zmagania pięciu postaci w poszukiwaniu przestrzeni, akceptacji, a przede wszystkim samopoznania.

„I odkąd uwolniła się od przeszłości, odkryła, że ​​jej życie się zaczęło."
„Orlando” Viriginia Woolf

Ten cytat definiuje ducha kręconej przez 12 lat „Pieśni wędrowca”, której pierwotnym celem było opowiedzenie o warunkach życia w krajach trudnych ze względu na kwestie polityczne i religijne. Stała się to jednak historią wewnętrznej walki. Podróżą przez życie i dookoła świata, aby znaleźć spokój i ukojenie. „Umrzeć i narodzić się na nowo”, jeśli tego potrzeba, by być wiernym sobie.

Cztery hiszpańskojęzyczne filmy krótkometrażowe o znaczeniu i złożoności ludzkiego postrzegania, przygotowane przez nagradzanych reżyserów. W tej różnorodnej kolekcji opowiedziane są historie o tożsamości, błędnych przekonaniach, żalach, marzeniach i miłości.

LOKATORZY (Inquilinos) reż. Aleksandra Gascon

Do budynków Marii Teresy wprowadza się duet wyjątkowych młodych najemców.

MÓJ BRAT (Mi Hermano) reż. Miguela Lafuente