usunąłem kopię mojego poprzedniego komentarza

Dobry , ale "Otesanek" Jana Szvankmajera jest lepszy i warsztatowo i jako surrealistyczny horror.

Ten autobiograficzny dokument w sposób czuły i uważny przedstawia życie na emigracji w Kanadzie muzułmanów z Pakistanu - coraz bardziej ortodoksyjnych rodziców i ich syna-geja, Nie ma tu melodramatycznego dramatu ani happy endu typu; I am sorry , Jest trudne dopasowywanie się do zupełnie innego życia w Kanadzie , gdzie jak wiemy panuje tolerancja, niestety nie pozbawiona uprzedzeń do 'brązowoskórego' biznesmena albo geja, a po Al Kaidzie - do całej mniejszości muzułmańskiej.

Dobre zdjęcie na zwiastunie -= te obowiązkowe amerykańskie uśmiechy. Banał.

Czasem rezygnacja z naszych żądz jest najlepszym happy endem.

Dno

Dobry , freudowski i surrealistyczny.

Zwracam uwag na ciekawy państwowy aspekt tego filmu - bo przecież pokazany na filmie Tyrol to nie jest Tyrol austriacki tylko włoski - Dolomity. Kiedyś obok Bolzano- Bosen spotkałem miejscowego rolnika, który powiedział: _'Wir sind Deutsche und werden für immer Deutsch bleiben'. Na filmie widać , że dziś nie ma problemu narodowościowego. Problemem są muzułmanie w Europie. I jałowienie religii państwowych.

Film mądry i z happy endem . Żona wybrała najmądrzejsze rozwiązanie. I będą przyjaciółmi. To najważniejsze.

Obejrzałem dwa razy i dalej mi się podoba. Niewiele jest porno z takim poczuciem humoru. Bez zbędnego nadęcia i celebrowanej erekcji. Ludzie sympatyczni Pędzą dobry bimber, bakanorę w Hermosillo, lepszy niż tequila (spoiler), ale tego nie było na filmie.

Świetny film. Dobrze zagrany i zmontowany , z duża iloiścią wątków. Co prrawda wszyscy - nadmiernie - używają krótkich i błyskotliwych puent w rozmowach, a w tle są odczytywane dłuższe przemyślenia z listów i pamiętników, co jest bardzo literackie — ale mi to w tym filmie ta literackość bardzo się podobała. A młodzi aktorzy mają tak dobrą dykcję, że można się na nim uczyć hiszpańskiego (w latynoskiej wersji). Chętnie do niego jeszcze wrócę. 5 gwiazdek.

Widzę masę zachwytów nad tym , że to pierwszy film baskijski o tematyc gejowskiej a ja pamiętam, że to samo mówiono o świetnym filmie 'Ander' z 2009 roku. a nieco wcześniej był serial telewizyjny Vaya semanita - w którym było wiele gejowskich wątków.

Szkaradny, niemiecki ekspresjonizm.

Bardzo amerykański film - moim zdaniem - film , ale nie chodzi mi o to , że konflikt rodzinny jest typowo amerykański, bo u nas mógłby on wyglądać całkiem podobnie, ale zostałoby pokazany w mniej zrozumiałej formie. A podstawową formą , jakiej uczą w szkołach i na kursach pisania scenariuszy w USA, jest `character development` . Nauka zaczyna się od wyrysowania `character arc` czyli łuku rozwoju osobowości ( który w filmie nawet się uprzedmiotowił jako ŁUK ! ).

Jeśli to jest ostatni odcinek serialu to moja ocena spada z 3 na 2.

Świetna farsa, tylko z monotonną grą głównego bohatera. O ile byłaby lepsza gdyby rolę nieudacznika powierzyć komuś takiemu jak Felix Maritaud w Sauvage.

dzieci

Ten film ... szkoda gadać , ale wzruszyły mnie reakcje recenzentów - widać, jak bardzo takie ciepłe bajki są potrzebne.

Bardzo dobra recenzja. Ja na ogół zawsze coś zrobiłem , co było głupie ... i nie żałuję. .Dlatego popłakałem się nad bohaterem . Rzadko mi się to zdarza przy oglądaniu filmów .

Dojmujący.

dobry , bo przerzuciłem go w 30 sekund i starczy.

Ideologiczny, ale mi sie bardzo podobal,i gra aktorska i zarsowane trudnosci w byciu razem, gdy wiele nas rozni. Tez muszę zaczac co.s robic, pomagać uchodzcom.

Drętwy
Słaby scenariusz i drętwa gra aktorska, szczególnie w wykonaniu aktora kreującego glowną rolę. Wydawało mi się , że on monotonnie czyta ten scenariusz , i potrzebne były wstawki filmowe z retrospekcją, żeby ożywić akcję. Na podobny temat z dramatycznymi zwrotami akcji w centrali hotline powstało już kila o niebo lepszych thrillerow jak choćby duński "Winni "(2018).

Odwieczny temat mający pokazać , że ludzie biedni, ludzie z marginesu społecznego mają uczucia i wrażliwość większą niż bogacze. Łatwo tu popaść w banał i melodramat, albo moralizatorstwo. A reżyser i aktorzy, także kamerzysta wielkim nakładem pracy omijają te pułapki... i przekazują prawdę o życiu bez morału.

Odwieczny temat mający pokazać , że ludzie biedni, ludzie z marginesu społecznego mają uczucia i wrażliwość większą niż bogacze. Łatwo tu popaść w banał i melodramat, albo moralizatorstwo. A reżyser i aktorzy, także kamerzysta wielkim nakładem pracy omijają te pułapki... i przekazują prawdę o życiu bez morału.

sauna jak opera. dobrze zagrana.

-

-

Namiętność i rozsądek. Niby ten sam temat i ten sam brak happy endu jak w równolegle wchodzącym tu filmie 'Sodom' jednak i pierwsze i drugie - tu są znakomicie skontrastowane i zagrane.

Mnie nudził. Szczególnie ten 40-latek. Może i przystojny.

Film rozdzierająco prawdziwy i dobrze zagrany. Sceny namiętności większej i mniejszej są w nim dobrze przemyślane od strony psychologicznej, a ta męsko-męska jest równie "hot" jak kosowskie wesele. Tylko biseks może to docenić, i będzie za to potępiony przez wszystkich innych.

dobry, wymaga uważnego śledzenia akcji

Psychologiczny. Lubię psychologiczne utwory Artura Schnitzlera - przyjaciela Freuda i może dlatego obejrzałem ten austriacki film o grze róznych kompleksów z dużym zainteresowasniem. Mój jak zwykle na nim zasnąl ale zachęcony moim entuzjazmem obeirzał następnego wieczoru i chwalł - a to mu się rzadko zdarza. A co do wątku gejowskiego - ten między partnerami był rzeczywiście slaby , ale w zamian mielismy niespodziewany romans jednego z nich z terapeutką wbrew zdrowemu rozsądkowi obu stron. A że to niegejowskie - co z tego ? Zdarza się.

nie warto

WINA OJCA JEZUSA

beznadzieja,
mimka rodem z dawych fars filmu niemego tylko po co jeszcze wypowiadać mało-śmieszne teksty

Sexi manipulacja
Ten film uwodzi widza . Co chwilę pokazuje, że nie jest wcale tak jak się państwu zdaje - i operuje prostymi stwierdzeniami typu ; miłość jest najwazniejsza, pieniądze są jeszcze ważniejsze, strach być gejem , cudownie jest byc sobą. Ale duży plus za cyniczne zakończenie właściwie drwiące z miłośników Coelho. I w wykonaniu takiego sexy macho, który i od nas właśnie wyciąga pieniądze. Orgazm !

Bardzo dobry film dokumantalny, wzruszający i sfilmowany z dużą znajomościa problemów osób transeksualnych, z delikatnościa i przez to przekonujący - o ile wiem spotaał się zbardzo pozytywną reakcją w Meksyku - bo wbrew tytułowi dotyczy jednak Meksykanki. Pozbawiony agresywności innych filmów dokumentalnych wojującuch w "słusznej sprawie".

z potencjałem na dalsze odcinki, ciekawsze psychologicznie niż amerykańska papka, szkoda tylko, że aktorzy za ładni...to odwraca naszą uwagę od psychologii.

Zaskoczenie :
Ten film zawiera historię tak nieprawdopodobną , że wydała mi się naciąganą w stronę "ideologii" gender, i żeby to wyjaśnić zajrzałem do wikipedii , aby zdemaskować wybujałą wyobraźnię scenarzysty i reżysera : nie napiszę co znalazłem , bo byłby to spoiler.

Przegięte są sceny rewolwerowe - w sensie ich chwiejności i niezborności, Ciekawiej można by poprowadzić wątek starszego brata, bardzo macho a jednocześnie z wyraźną biseksualną osobowością - ale to już sprawa reżysera i scenarzysty, aktorzy grają dobrze, Tekst piosenki :
No ragazzo no, No ragazzo no,
del mio amore non ridere
non ci gioco piu
quando giochi tu
sai far male da piangere

Heroiczne czasy walki z AIDS , umieraniem i homofobią już się kończą. Zakochani są piękni, ich problem -przekonujący. Francuzi potrafią to dobrze zagrać, nawet gdy jest to gra spojrzeń. Np. w niezapomnianym dla mnie Juste Une Question D'Amour (2000) gdzie zakochanie zaczyna się właśnie grą spojrzeń..

Film bez fabuły - zbiór żywych (i to bardzo żywych) obrazów. Niemiecki ekspresjonizm bez poczucia humoru. Główny bohater - pisarz bez pojęcia - gra tak dobrze, że dopiero na końcu zorientowałem się, ze to on jest pisarzem.

Film świetnie zagrany. Wprost elektryzująco (ach ten Yosvani !), i dziwne ale - moim zdaniem - wiarygodne powikłania rodzinne obu bohaterów. Zabieram jedną gwiazdkę za nie-kubańskość filmu reklamowanego jako obraz komunistycznej Kuby. Bieda jest jak się patrzy .... ale gdzie się podziała tajna policja ? Przecież kontakty na styku prostytucji z cudzoziemcami powinny być jakoś inwigilowane i wykorzystywane. Trochę papierowych wstawek np o 'dzieciach partyjnych' w reprezentacji piłkarskiej juniorów nie zastąpi mi komunistycznych realiów.

Film aktorski , powolny , dobrze zagrany, ale wolę jednak " Spójrz mi w oczy" - osadzony w prawie identycznej scenerii pustyni kalifornijskiej i też rozgrywający się między dwójką mężczyzn ... ale jednak mniej standardowy niż ten "film drogi ". W tym eksploatowano tylko jeden porąbany pomysł na powrót do przeszłości, który mógłby rozwinąc się bardziej dramatycznie... ale poprzestano na podrózy wgłąb własnej psychiki...

To nie jest film o jasnej linii fabularnej.Raczej zlepek pourywanch scen przedstawiający ludzi, ktorych działania są niezrozumiałe, zapewne pod wpływem trawiących ich depresji psychicznych. Scenerie dopełniają umierający starcy, niepotrzebne niemowlę i jakieś niepotrzebne i symbolicne zwierzęta - owce , wilki, których to starców trudno policzyć bo twórca filmu urywa i miesza wątki , żeby artystycznie podkreślić dziwność ludzkich działań. Dużo seksu mającego starcom umilić umieranie - ale widoki marne , brak światła, i jakiejkolwiek nadziei.

Na ogól nie lubię filmów hollywoodzkich, a ten jest bardzo... osadzony w scenerii Mojave Desert , Joshua Tree - czyli miejsca gdzie Hollywood ma wille w Palm Springs i skromniejsze domki okolicach Yucca Valley. Dlatego wiele niskobudżetowych filmów hollywodzkich korzysta z tej przydomowej scenerii - och , chyba najpiękniej Mojave jest pokazana w pierwszym gejowskim porno -" Dust unto dust ". Mojemu film się nie podobał : "sztuczna gra", "schematyczne i o niczym ", "przewidywalny". A mi bardzo ... wróciłem na kalifornijską , ucywilizowaną pustynię.

I chyba tylko gejom się podoba, ze względu na zdjęcia i głębię ich artystycznych żądz - heteryckie żądze są jakieś bardziej prozaiczne.

Film o poszukującym sensu życia czyli sensu własnych działań. Dobra gra i dobrze zmontowany. Krótkie sceny i długie chwili ciszy do przemyślenia - czasem jednego zdania, które w nich padło. I co z tego ? - Poszukujący trafi donikąd. Unieszczęśliwi kolejną osobę. Możemy tylko podyskutować dlaczego tak jest.

Nieumiejętność przezwyciężenia różnicy społecznej jest w tym romansie tematem głównym ale podanym w niezwykle delikatny sposób - tak delikatny, że spać się chce.

To mógłby być inny tytuł tego mądrego filmu. Trzeba rozmawiać nawet gdy się to wydaje beznadziejne. I trzeba oszczędzać niepotrzebnych słów.

Czekamy z optymizmem na film o Bartoszu Żurawieckim.

Niepokojące, nierówne i aż irytujące narastanie dramatu, przerywane uroczymi czeskimi zwyczajami weselnymi, aż do kulminacyjnego i niebanalnego wyjaśnienia tragedii - i pytania jak naprawić bardzo dawne niegodziwości, z innego okresu życia. Chcielibyśmy, żeby hipokryzja tego, który krzywdził się skończyła, ale to nie jest proste. Reżyser daje tylko cień nadziei w ostatnich scenach filmu - i materiał do przemyśleń.

Ten i kilka innych filmów (np. Juste une question d'amour - TV Film 2000) należy pokazywać rodzicom ku przestrodze, że mogą wyrządzić potworną krzywdę - również sobie.

Bardzo wzmacniający, obfitość melodycznych i dramatycznych scen wraz z dydaktycznym ich wyjaśnieniem. Takie telenowele mają wychowywać społeczeństwo - ale ja jestem oporny... na kicz.

Monotematyczny jak wiele filmów amerykańskich, tym razem tematem jest brak happy-endu gdy partner ćpa. Postać narkomana dla mnie zupełnie nieciekawa. Główny bohater jest trochę bardziej interesujący - ma pasje: robienie filmów, seksoholizm ( z kim popadnie), przyjaciółkę 'od serca' i beznadziejną miłość. Partnerowi coś mogłoby się nie podobać, ale - jak widać - narkotyki wyczerpują jego zainteresowania.

Jego temat, zapytania, dramat ... i przekonywająca odpowiedź czy należy żałować nieodwzajemnionej miłości.

Dokument sprawnie zrobiony - dużo informacji w skondensowanej formie. Dla mnie najciekawsze były ograniczenia, jakie administracja LA narzuca branży ( używanie kondomów, badania lekarskie ) - ale zatwierdza też miejsca nagrań i przebieg akcji ! Widać to w samym dokumencie poddanym zakazowi eksponowania "full frontal nudity"! Co do wyznań trzech gwiazd porno - też są interesujące, ale nie bulwersujące ( jak w niemieckim dokumencie 'Królowie porno') - wprost przeciwnie: same blaski zawodu - u jednego podziw żony, u drugiego podziw rodziców, u trzeciego podziw Hollywoodu .

Kocham filmy surrealistyczne , a "Nieznajomy nad jeziorem" do nich należy.

Bo scenariusz pisał ten sam ( w połowie ) autor co "Mężczyznę w kąpieli". Oceniłem ten film dwukrotnie wyżej. Poza tym ładne widoki gór - jak na pocztówce z wakacji.

Widziałem sporo dobrych i nawet świetnych filmów izraelskich o tematyce gejowskiej , jak: 'Oczy szeroko otwarte', 'Yeladim Tovim [Good Boys]','The Bubble', 'W ciemno' ....ale ten jest chałowy z nużącą grą pary głównych aktorów i pożałowania godnym happy-endem, choć dramatyczny początek obiecywał coś na poziomie co najmniej równym pierwszej części: Yossi & Jagger.

może nie jest to całkiem z życia wzięte - przypomina sztukę teatralną, ale jest to sztuka bardzo dobrze napisana, z nieoczekiwanymi zwrotami akcji i osadzona w bardzo gejowskiej sytuacji - tak zaczyna się wiele znajomości, w której obaj faceci nie muszą niczego o sobie ujawniać , i kłamią bezinteresownie - lub ...mają wredny interes - tu zaczyna się thriller.

przyjemny, widowiskowy, fabułę można by skrócić , bo jeszcze trochę zbędnych słów zostało.

Mnie zanudził i zdenerwował: W typowo amerykański sposób powtarza jedną tezę sto razy: "winę za rozprzestrzenianie się AIDS ponosi Reagan i opieszałość administracji ". Dziś ta teza wydaje mi się wątpliwa. Stosunek społeczeństwa do chorych był dużo gorszy poza USA - zobaczcie całkiem dobry film bollwoodzki [ bolly nie holly ] - My brother Nikhil

Trudno przewidzieć , że to aż taki banał !!!

Pornole mnie nudzą z powodu całkowitego braku humoru, sama ciężka pańszczyzna. I gdzie tu francuskie esprit ?

Muszę obejrzeć jeszcze raz, żeby lepiej przyjrzeć się tym Czarnogórcom asymilowanym w Niemczech, choć matka chyba Chorwatka. Wszyscy chcą być dobrymi Niemcami z większym lub mniejszym powodzeniem. Dużo inteligentnego i przewrotnego humoru: na ten przykład gładkie znikniecie nauczyciela kochanka , nieciekawa postać dobrze zagrana. Rodzice Saszy są rewelacyjni !

bardzo amerykański i pragmatyczy, oni naprawdę tacy są ! Nuda.

no, może oprócz przesłodzonego, młodszego pastora, i upiornie złego starszego. Ale ta zdradzana żona, wierna dalej swoim 'błędnym' poglądom, bijąca dziecko, i żałująca swego zacietrzewia - to budzi nadzieję...a główny bohater w złości wyoutowuje swego prześladowcę...i.... ojciec Johnny'ego też nie jest jednoznacznie zły ani dobry, bardziej dobry. Na dodatek happy-end , trochę podobny do 'Contracorriente' i trochę niepodobny, bo zaskakuje w sposób logiczny

Reżyser mówił na spotkaniu na jednym z festiwali, że kręcili to w autentycznej, zupełnie w owym czasie nieznanej wiosce rybackiej, ludność miejscowa okazała pełne zrozumienie, i zagrała w filmie, tylko główne role grają aktorzy , zresztą znani w Ameryce Łacińskiej.

To jest film o przezwyciężaniu egoizmu, i zwracaniu lub niezwracaniu uwagi na uczucia innych. Ktoś napisał, że nikt z tej trójki nie walczy o swój związek, ale to tylko pozór prawdy - a Raul wygrywa , właśnie dlatego , że nie walczy ... i jego postępowanie daje dużo do myślenia.